Συχνές Ερωτήσεις

Συχνες Ερωτησεις & οι Απαντησεις τους

για το Μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας & Λογοτεχνίας

Ποια η αξία του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας;
Η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία είναι το ωφελιμότερο και δημιουργικότερο μάθημα. Είναι ένα μάθημα πολύπλευρων δεξιοτήτων και γνώσεων. Είναι εκείνο το μάθημα μέσω του οποίου ο εκπαιδευτικός μπορεί να οδηγήσει στην επώαση ενός μελλοντικού πολίτη με ουσιαστική παιδεία, βαθιά γνώση και συνειδητοποίηση της αξίας της δια βίου μάθησης. Το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας ωθεί και εμπνέει τον μαθητή σε ένα διαρκές ταξίδι και μια ασταμάτητη πάλη απόκτησης του πολυτιμότερου αγαθού τη γνώσης και της πνευματικής καλλιέργειας. Γιατί ακόμα κι αν κάποιος είναι άριστος στο τομέα του, αν δεν αποτελεί μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα (πολυεπίπεδη και ευρύτερη γνώση, ορθή συμπεριφορά, αναπτυγμένη ενσυναίσθηση, σεβασμός και αποδοχή της διαφορετικότητας) δε θεωρείται και δεν είναι επιτυχημένος. Το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας δε προετοιμάζει τον μαθητή μόνο για τις πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά πλάθει το πνεύμα του παιδιού δημιουργώντας ένα γόνιμο έδαφος που θα αποτελέσει εφόδιο της μετασχολικής του ζωής. Ο μαθητής μαθαίνει τη σημαντικότητα της κοινωνικοποίησης, των επικοινωνιακών δεξιοτήτων, της πειστικότητας του λόγου, της τεκμηρίωσης των απόψεών του, της δημιουργίας και της φαντασίας. Ο μαθητής είναι σε θέση να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Πιο συγκεκριμένα, μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί την κοινωνία που θέλει να δημιουργήσει και τον κόσμο που θέλει να ζει. Διερωτάται αν τον ικανοποιεί το μοντέλο της κοινωνίας που έχουν δημιουργήσει οι άλλοι για αυτόν και αν επιθυμεί να το αλλάξει κατά μέρους ή ριζικά. Μέσω ενός κειμένου που του δίνεται για επεξεργασία έχει τη δυνατότητα να προβληματιστεί και να προσπαθήσει να απαντήσει αρχικά, θεωρητικά και έπειτα, πρακτικά από τη θέση πλέον του ενεργού πολίτη. Αν αυτό δεν καλλιεργηθεί κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου, δε θα καλλιεργηθεί ποτέ, διότι αυτή είναι η καταλληλότερη περίοδος διάπλασης ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.
Πώς συμβάλλει το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στην επαγγελματική επιτυχία?
Το κοινό χαρακτηριστικό των επιτυχημένων σε διοικητικές- διαχειριστικές θέσεις επαγγελματιών είναι η δυνατότητά τους να εξωτερικεύουν, εκφράζουν και επικοινωνούν συγκροτημένα και δομημένα τις σκέψεις τους. Το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Έκθεσης δρα ως προγραμματιστής δομής της λογικής, για την οργανωμένη εξωτερίκευση ιδεών και στρατηγικών δράσης. Συμβάλλει στην τεκμηριωμένη άποψη εισάγοντας ως αρχή τον αυτό-αντίλογο, επιβεβαιώνοντας την αυτό-απάντηση κάθε αντίθετης άποψης. Επιπλέον, ο δομημένος λόγος συμβάλλει στην καθιέρωση της δια βίου αυτοπεποίθησης, προσόν που αρχίζει στην εποχή μας να φθίνει μέσω της ψευδούς κοινωνικής αντίληψης της «παντογνωσίας» των μηχανών αναζήτησης της τεχνητής νοημοσύνης.
Πού οφείλεται η ψευδαίσθηση της «παντογνωσίας»;

Η γρήγορη, άμεση και εύκολη πρόσβαση στην όποια διαδικτυακή πληροφορία δημιουργεί την ψευδαίσθηση της «παντογνωσίας» στη νέα γενιά. Η δυνατότητα αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί με την παραγωγική γνώση που προσφέρει ο συνδυασμός συλλογισμού επάνω στη μελέτη συγγραμμάτων. Ο μαθητής είναι αναγκαίο να καταλάβει ότι η διαδικτυακή γνώση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εκπαιδευτική διαδικασία και τα οφέλη που μπορεί να λάβει μέσω αυτής.

Αποτέλεσμα της ψευδαίσθησης αυτής είναι το «χτίσιμο» μιας γενιάς επιφανειακής αντίληψης των πραγμάτων και δημιουργίας μιας αλλαζονικής αντιμετώπισης της αριστείας (άριστη γνώση). Στη γενιά αυτή όπου η αριστεία παρακμάζει όσοι θα έχουν βαθιά και πραγματική γνώση θα αποκτήσουν σημαντική ισχύ στην μετασχολική τους πορεία.

Συχνες Ερωτησεις & οι Απαντησεις τους

για το Μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας & Γραμματείας

Γιατί να διδαχθεί και να μάθει ο μαθητής Αρχαία Ελληνικά;
Όλοι μας γνωρίζουμε πως τα Αρχαία Ελληνικά είναι η γλώσσα μέσα από την οποία μας άφησαν το έργο τους σπουδαίοι φιλόσοφοι, ιστορικοί-συγγραφείς, ποιητές, κωμωδιογράφοι και επιστήμονες. Πλάτων, Θουκυδίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ιπποκράτης είναι κάποια από τα ονόματα αυτών των σημαντικών ανθρώπων για την εξέλιξή μας. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής αποτελεί στοιχείο του πολιτισμού μας. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής αποτελεί στοιχείο της ύπαρξής μας. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής αποτελεί στοιχείο της συνέχειάς μας. Χωρίς αυτή χάνουμε την ταυτότητά μας, χάνουμε τις ρίζες μας, χάνουμε το παρελθόν μας και κατά επέκταση και το μέλλον μας. Η γλώσσα μας είμαστε εμείς. Αν λοιπόν, ο μαθητής αποκοπεί εξ ολοκλήρου από την αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία παράλληλα θα αποκοπεί από ό,τι είναι και ό,τι του ανήκει. Ας αναλογιστούμε πώς είναι δυνατόν από τη μια να προτιμάμε να δίνουμε στα παιδιά μας ονόματα αρχαίων θεοτήτων, ηρώων, φιλοσόφων και από την άλλη να έχουμε αμφιβολίες σχετικά με την εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και ιστορίας από αυτά.
Το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών συμβάλλει στη βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη γνώση της νέας ελληνικής γλώσσας;
Η γνώση της αρχαίας ελληνικής προσφέρει στους μαθητές γλωσσική επίγνωση και βαθύτερη κατανόηση της νέας ελληνικής, καθώς τους επιτρέπει να κατανοήσουν τη διαχρονική εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας. Μέσω αυτής μπορούν να αντιληφθούν τις γραμματικές και συντακτικές δομές της νέας ελληνικής συγκρίνοντάς τες διαρκώς με εκείνες της αρχαίας, και να παρακολουθήσουν τη διαδικασία μέσω της οποίας παράγονται νέες λέξεις ή νέες σημασίες λέξεων στηριζόμενες σε παλιές λέξεις. Έτσι ο μαθητής μπορεί να κατανοήσει τη σημασία των περισσότερων λέξεων της νέας ελληνικής μέσα από την ετυμολογική ανάλυσή τους και κατά επέκταση να οδηγηθεί από τη λεξιπενία στην λεξιπλασία.
Το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών συμβάλλει στη βελτίωση του λόγου (προφορικού και γραπτού);
Η δημιουργική συναναστροφή με τα αρχαία ελληνικά κείμενα μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να διαμορφώσουν τον δικό τους γραπτό και προφορικό λόγο και να αναπτύξουν πολύτιμες αρετές, όπως είναι η εκφραστική ακρίβεια, η λιτότητα και η ευστοχία, η λογικά οργανωμένη κατασκευή των προτάσεων, περιόδων, παραγράφων αλλά και ολόκληρων κειμένων. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι τόσο η γραφή όσο και η ευχέρεια του λόγου μας διδάσκεται μόνον με τη μίμηση προτύπων.
Τα μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών συμβάλλει στην όξυνση του νου και στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης;
Η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού δίνει την ευκαιρία στους μαθητές να έρθουν σε επαφή και να εμβαθύνουν σε μια άλλη εποχή. Η τριβή τους με τον αρχαίο πολιτισμό και κόσμο τους διδάσκει να έχουν ως κέντρο τον ίδιο τον άνθρωπο, ενώ τους αποκαλύπτει την ταυτότητα κάθε λαού και οδηγούνται στην αυτογνωσία. Έτσι εκγυμνάζεται το μυαλό και δίνεται τροφή για περαιτέρω σκέψη.
Το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών συμβάλλει στην ηθικοποίηση των μαθητών;
Η επαφή των νέων με τα κλασικά κείμενα τούς κάνει καλύτερους ανθρώπους, καλύτερους πολίτες και καλύτερους επαγγελματίες – επιστήμονες. Τα αρχαιοελληνικά κείμενα αποτελούν εξαιρετικά πρότυπα ήθους και αξιών. Οι μαθητές μελετώντας τά διδάσκονται πώς να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, πώς το ηθικό από το ανήθικο. Η θετική επίδραση αυτών συμβάλλει άμεσα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους.
Η εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών είναι το μέσο αντιμετώπισης της δυσλεξίας;

Σύμφωνα με έρευνα του Ανοικτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου και του Ινστιτούτου Διαγνωστικής Ψυχολογίας τα παιδιά που διδάσκονται την αρχαία ελληνική γλώσσα γίνονται επιδέξια στην αντιγραφή σχημάτων και εικόνων αλλά και στη συναρμολόγηση αντικειμένων. Επιπλέον, η εκμάθηση της ιστορικής ορθογραφίας* συμβάλλει σημαντικά στην ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη του παιδιού σε σημαντικούς τομείς, όπως στις αντιληπτικές και οπτικές ικανότητες, λειτουργίες που έχουν άμεση σχέση με την εμφάνιση της δυσλεξίας. Το παραπάνω συμπέρασμα έρχεται να επιβεβαιώσει η μελέτη περίπτωσης της Αυστραλής Πανεπιστημιακής Ερευνήτριας Kate Chanock με τίτλο «Ηelp for a dyslexic learner fron an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006”, στην οποία περιγράφει πώς μέσω των Αρχαίων Ελληνικών κατέστησε έναν αγγλομαθή δυσλεκτικό μαθητή σε μη-δυσλεκτικό.

* η ετυμολογική προέλευση και συγγένεια κάθε λέξης απ’ όπου συνάγεται η βασική σημασία της και η σχέση της με τις άλλες λέξεις που ανήκουν στην ίδια ετυμολογική οικογένεια λέξεων.

Συχνες Ερωτησεις & οι Απαντησεις τους

για το Μάθημα της Ιστορίας

Γιατί να διδαχθεί και να μάθει ένας μαθητής ιστορία;

Η ιστοριογνωσία είναι το μέσο σύνδεσης με το παρελθόν μας. Μας πληροφορεί για αυτό και μας παρέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουμε σχετικά με τις ρίζες μας και τους προγόνους μας. Ωστόσο η ιστοριογνωσία δεν συνδέεται μόνο με το παρελθόν, αλλά είναι η γέφυρα με το παρόν.

Η ιστοριογνωσία είναι το κατεξοχήν εργαλείο όλων μας, για να ερμηνεύσουμε και να κατανοήσουμε το παρόν. Είναι το μέσο εξήγησης καθετί που συμβαίνει σήμερα. Πώς θα κατανοήσουμε την τεχνολογική εξέλιξη, την πρόοδο στους διάφορους τομείς, την έξαρση διαφόρων κοινωνικών φαινομένων, αν όλα αυτά δεν φιλτραριστούν μέσα από το ιστορικό παρελθόν; Όλα ξεκινούν από κάπου και από κάτι που συνέβη στο παρελθόν. Η μελέτη και η γνώση του ιστορικού παρελθόντος είναι ικανή να δώσει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματά μας.

Τέλος, η εκμάθηση της ιστορίας κάνει τον μαθητή να σκέφτεται λογικά και αντικειμενικά. Διευρύνει τη σκέψη του, ενισχύει την κριτική του ικανότητα και τον προετοιμάζει κατάλληλα, να αντικρούσει την ιστορική αλλά και τη σύγχρονη παραπληροφόρηση. Μαθαίνοντας να κρίνει και να σχολιάζει κάθε ιστορικό γεγονός είναι σε θέση να κάνει το ίδιο και με τα επίκαιρα συμβάντα.

Πότε χρησιμοποιούνται οι ιστορικές πηγές - παραθέματα κατά την εκπαιδευτική διαδικασία της διδασκαλίας του μαθήματος της ιστορίας;
Τις πηγές – παραθέματα κάποιες φορές τις χρησιμοποιώ στην αρχή του μαθήματος. Χρησιμοποιώντας μια πηγή ως αφετηρία εντάσσω το μαθητή στο θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε κεντρίζοντας του το ενδιαφέρον. Άλλες φορές τις χρησιμοποιώ παράλληλα με την ανάλυση και εξήγηση του μαθήματος είτε προς αντιπαράθεση είτε προς υποστήριξη και ενίσχυση μιας θέσης που παρουσιάζεται στο κείμενο του σχολικού εγχειριδίου. Σε αυτή την περίπτωση ο μαθητής ακονίζει το νου του, αφού μπαίνει στη διαδικασία να συγκρίνει, να διαπιστώσει και να καταλήξει αν οι απόψεις της πηγής συγχέονται ή αντιτίθενται σε αυτές του κειμένου ή ακόμη και αν παρέχει επιπρόσθετες πληροφορίες. Άλλες φορές τις χρησιμοποιώ στο τέλος του μαθήματος ως μέσο εμπέδωσης και αξιολόγησης των όσων ειπώθηκαν. Η επιλογή σε ποια χρονική στιγμή του μαθήματος θα χρησιμοποιήσω μια πηγή εξαρτάται από το περιεχόμενό της. Πάντως στην κάθε περίπτωση ξεχωριστά αλλά και στο σύνολό τους η χρήση των ιστορικών πηγών- παραθεμάτων κρίνεται απαραίτητη, γιατί ο μαθητής μαθαίνει να εξετάζει μια πληροφορία ως προς την εγκυρότητα και πειστικότητά της, να συγκρίνει, να κρίνει και να ανακαλύπτει την αλήθεια και τη γνώση μέσω λογικών συμπερασμάτων.